Aardstralen en wateraders, het klinkt de meeste mensen als een paranormaal verschijnsel in de oren. Toch zijn deze energiestoringen niks meer dan een versterking van het elektromagnetische veld van de aarde waarop wij leven. De grote omwentelingssnelheid van de aarde alsmede de wrijving van binnenuit van de aardschollen zorgen ervoor dat er een elektromagnetisch stralingsveld ontstaat.
Dit stralingsveld vindt haar weg naar boven daar waar de aardkorst dun is en gemakkelijk het aardoppervlak kan bereiken. Onder het aardoppervlak lopen tevens bronnen van water, zogenaamde wateraders, die deze straling kunnen versterken. Aardstralen is het verzamelbegrip voor verschillende soorten negatieve energiebanen, welke ook door mineralen die in de grond zitten zoals olie, gas en metalen kunnen worden veroorzaakt. Er zijn sterke en zwakke stralingslijnen die elke 2 3 meter wel voorkomen, vaak is deze straling van zon lichte aard dat het geen schade geeft. Deze aardstralen kunnen negatief op mens en dier uitwerken met name op kruisingen van wateraders.
Ze veroorzaken vaak klachten wanneer men lang op n plaats verblijft zoals in het bed, waar men vaak zon 6 tot 8 uur doorbrengt. Je lichaam heeft energie nodig om zich te weren tegen deze negatieve stralingen, waardoor je niet uitrust en er blokkades in je lichaam worden gevormd. Vaak komt het voor dat slechts een deel van het bed belast is met aardstraling, waardoor de ene persoon meer last heeft van klachten dan de ander. Daarnaast is de ene persoon veel gevoeliger voor deze straling dan de ander, waardoor er ook veel mensen geen noemenswaardige klachten krijgen wanneer ze zich lang boven een waterader begeven. In tegenstelling tot de mens blijken dieren zones die belast zijn met aardstraling instinctief te mijden of juist op te zoeken.
Door de verstedelijking en de stijgende welvaart zijn we steeds meer vervreemd van de natuur. Toch is de aanwezigheid van deze straling eenvoudig te herkennen. De bliksem zal bijvoorbeeld altijd in slaan boven een waterader, omdat zij daar haar energie kwijt kan. Planten zoals ingeplante bomen en struiken groeien slecht of sterven af. Zo zal bij een rij bomen langs bijvoorbeeld een weg een deel van de bomen minder ontwikkeld zijn waardoor ze afwijken in lengte ten opzichte van de overige bomen. Ook dieren vertonen gedrag dat de aanwezigheid van een aardstraal verraadt. Zo zal een hond, indien de trouw aan hun baasje niet boven hun eigen instinct gaat, nooit boven een waterader gaan liggen. Een kat zal daarentegen juist deze plaatsen opzoeken wanneer hij voor langere tijd gaat rusten. Paarden, koeien en vogels zullen ook nooit rusten boven een waterader. Het lange tijd verblijven boven een stralingsbron kan zenuwachtig gedrag, ziekte en zelfs onvruchtbaarheid veroorzaken. Vaak zien we bij boerenbedrijven dat na een verbouwing of in een bepaald deel van de stal de koeien het niet goed doen.
Bijen, mieren en muggen zoeken juist de stralingszones op. Bijen gaan zelfs meer honing produceren wanneer hun bijenkorf op een kruising van wateraders is geplaatst. Onze voorouders die nog meer met de natuur verbonden waren hielden wel degelijk rekening met deze energiezones. Zo werden heel wat smalle straatjes bewust op een waterader gebouwd, zodat vooral de slaapkamers geen hinder ondervonden van deze straling. Heiligdommen zoals kerken en offerplaatsen werden juist boven een sterke stralingsbron gebouwd omdat de mensen vroeger dachten dat daar energie aanwezig was van hen die ze vereerden. In deze tijd is er door ruimtegebrek geen ruimte om de invloed van aardstraling uit te sluiten en zullen veelvuldig slaapkamers op een waterader zijn gebouwd. Door middel van een aardstraalmagneet is het mogelijk deze energie te neutraliseren al zal dit nooit helemaal afdoende zijn.
Zeer gevoelige mensen zullen er altijd hinder van ondervinden en zullen onherroepelijk vage lichamelijke klachten krijgen wanneer ze lange tijd worden blootgesteld aan de straling.